Nošenje predmeta sa ciljem donošenja sreće ili otklanjanja nedaće II dio

Piše kurra hfz. Dževad Gološ prof.

Nošenje predmeta sa ciljem donošenja sreće ili otklanjanja nedaće u Sunnetu Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem

-Prvi hadis:
Zabilježio je ibn Madže u svom Sunenu od Zejneb, žene Abdullaha ibn Mesuda:
كانت عجوز تدخل علينا ترقي من الحمرة، وكان لنا سرير طويل القوائم، وكان عبد الله إذا دخل تنحنح وصوت، فدخل يوما، فلما سمعت صوته احتجبت منه، فجاء فجلس إلى جانبي، فمسني فوجد مس خيط، فقال: ما هذا؟ فقلت: رقى لي فيه من الحمرة. فجذبه فقطعه، فرمى به وقال: لقد أصبح آل عبد الله أغنياء عن الشرك، سمعت رسول الله – صلى الله عليه وسلم – يقول: “إن الرقى والتمائم والتولة شرك”.
“Bila je stara žena dolazila kod nas koja je liječila od „humre“, vrste bolesti, a mi smo imali krevet koji je bio visok, a Abdullah kada bi ušao nakašljao bi se! Jednom je tako ušao, pa kada je čula njegov glas stavila je svoj hidžab, a on je došao i sjeo pored mene. Dodirnuo me i primijetio ogrlicu, pa je rekao: ”Šta je ovo?” Rekla sam: ”Učeno mi je na ovo radi „humre“!” Naglo je uzeo ogrlicu, prekinuo je i bacio, te rekao: “Porodica Abdullaha nema potrebe za širkom, čuo sam Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, da kaže:
“Zaista su rukje, hamajlije i tivela od širka!“ ”

U ovom hadisu poznati ashab Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, je kod svoje žene vidio konac kojeg je stavila sa uvjerenjem da joj je u tome lijek, pa ga je otkinuo, i rekao da njegovoj porodici ne treba nešto tako, jer je to širk-mnogoboštvo, a zatim je citirao hadis gdje kaže da je čuo Allahovog Poslanika, sallallahu alejhi ve sellem, kako kaže za spomenute stvari da su širk, a od tih stvari su temaim-hamajlije, koje su između ostalog bile i u obliku konaca, tj.od predmeta koji bi se stavljali sa uvjerenjem da otklanjaju nedaću.

Kaže poznati hanefijski učenjak Mulla Ali el Kari u komentaru pomenutog hadisa:
والمراد بالشرك اعتقاد أن ذلك سبب قوي وله تأثير، فإنه شرك خفي، وأما إن اعتقد أنه مؤثر، فإنه شرك جلي
„Pod izrazom „širk“ misli se na uvjerenje da pomenuta stvar (tj.nošenje konca) je jak uzrok izlječenja. U tom slučaju to biva skriveni širk. Međutim ukoliko bude sa uvjerenjem da to samo po sebi ima djelotvornost onda je to jasni širk.“ (7/2878)

Iz pomenutog govora Mulla Ali El Karija razumije se da hanefijski učenjaci, kao i ostali učenjaci ehli sunneta, širk dijele na dvije vrste: mali i veliki, ili kako nekada kažu skriveni ili jasni!

-Mali, ili skriveni širk biva, ukoliko čovjek vjeruje, da je Allah taj koji liječi (daje sreću, ili otklanja nedaću), da je određena stvar uzrok izlječenja (sreće, ili otklanjanje nedaće) a šerijat tu stvar nije učinio uzrokom, poput konaca i stvari o kojima govorimo. U ovom slučaju nošenje pomenute stvari ubraja se u mali, ili skriveni širk. Počinioc ove vrste širka ne smatra se nevjernikom, ali se smatra počiniocem velikog grijeha, tačnije jedne vrste najvećih grijeha. Islamski učenjaci pojašnjavaju da ova stvar nije širk koji izvodi iz vjere, ali je nazvan širkom jer vodi u veliki širk, tačnije onaj koji izvodi iz vjere.

-Veliki, ili jasni širk, biva ukoliko čovjek vjeruje da je samo predmet sam po sebi taj koji liječi, daje sreću, ili otklanja nedaću! U ovom slučaju nošenje pomenutih predmeta biva veliki, ili jasni širk. Počinioc ove vrste širka smatra se nevjernikom, tačnije murteddom-otpadnikom od vjere, jer je počinio nešto što izvodi iz vjere.