O poštenju najviše pričaju oni koji ga nemaju: POUČNA PRIČA
Bio jednom jedan seljak koji je prodavao maslac pekaru. Jednoga dana, pekar posumnja u seljaka i odluči da izmjeri maslac da vidi da li mu je seljak dao tačno jedan kilogram. Imao je šta i vidjeti – bilo je manje maslaca nego što mu je seljak rekao. Toliko se razbjesnio da je tužio seljaka.
Sudija upita seljaka da li koristi vagu za merenje. Seljak odgovori:
„Poštovani sudija, ja sam prost čovek. Ne koristiim ove moderne vage, ali imam jednostavan kantar.”
Sudija ga onda upita da objasni kako mjeri maslac. Seljak odgovori:
„Poštovani sudija, mnogo prije nego što je pekar počeo da kupuje maslac od mene, ja sam svakoga dana kupovao kilo hljeba od njega. Svakoga dana kada pekar donese hljeb, ja ga stavim na jedan kraj kantara i odmjerim mu tačno toliko maslaca na drugoj strani. Ako je neko kriv, onda je to pekar.”
Naravoučenije: U životu nam se uvijek sve vrati istom mjerom. Nekim ljudima je nepoštenje preraslo u naviku, tako da više i ne znaju šta je istina. Ali koga oni to zavaravaju? Samo sami sebe. (balkanpress)
