Džamija i politika

Džamija  je  u  vrijeme  Božijeg  poslanika,  s.a.v.s.,  bila  sjedište sveukupnih aktivnosti  muslimanske  zajednice,  a  ne  samo  prostor  za ibadet i namaz, već bila  je mjesto okupljanja radi ibadeta, i univerzitet za  sticanje  znanja  i  sastajalište  gdje  se  sastajalo  radi  književnosti,  i parlament  za  dogovaranje,  i  mjesto  gdje  su  se  ljudi  međusobno upoznavali,  gdje  su  dolazile  delegacije  iz  različitih  krajeva  arapskog poluotoka,  i  gdje  se  Poslanik,  a.s.,  susretao  sa  svim  delegacijama,  tu držao  svoje  hutbe  i  davao  upute  i  smjernice  u  cjelokupnom  životu  – vjerskom, društvenom i političkom…

U životu  Božijeg  Poslanika  nije  postojao  niti  jedan  izdvojen  period koji bi ljudi sada mogli nazvati vjerski, da ga ne bi mogli nazvati političkim,  niti  je  Poslanik  imao  neko  drugo  mjesto  za  politiku  i probleme vezane za politiku izuzev džamije,  kako  hi  jedno  (mjesto) uzeo za vjeru a drugo za ovosvjetska  pitanja.  Tako  je  džamija  za vrijeme Poslanika, a.s., bila i centar pozivanja u islam i sjedište države.

Često smo u prilici čuti da se riječ  politika pominje kao da je to porok ili zločin i pored toga što se ona, ukoliko se posmatra kao nauka, ubraja u naodabranijc  nauke,  a  kao  određeni  posao  i  praksa  spada  u najpopularnija zanimanja i profesije.

Politika  u  biti  nije  nešto  što  je  pokudeno  ili  zlo,  ukoliko  je  u skladu sa islamskim principima i u okviru islamskih propisa i vrijednosti. Politika koju treba odbaciti je makijavalistička politika, koja  smatra  da  cilj  opravdava  sredstva,  ne  drži  se  moralnih  normi  niti  se pridržava ikakvih vrijednosti, te ne vodi računa o halalu i haramu.

Politika kojoj je cilj upravljanje općim stvarima ljudi, kako bi im priskrbila  ono  što  je  za  njih  dobro,  otklonila  ono  što  je  nevaljalo  i uspostavila medu njima pravdu, u istoj je ravni sa vjerom, ona je čak dio naše  islamske  vjere:  ona  je  vjerovanje,  ibadet,  etika  i  sistem  koji obuhvata cjelokupni život.

Misija  džamije,  onako  kako  ju  je  propisao  islam,  se  ne može  zamisliti  izolirano  od  politike  u  navedenom  smislu.  Džamija  je utemeljena za  pitanja, poslove  i  stvari muslimana,  i za  sve  ono  što  im donosi dobro, kako u vjeri tako i u ovodunjalučkim stvarima. Kroz  džamiju  ljudi  se  uče  istini,  dobru  i  dostojanstvu  u  svim vidovima življenja: duhovnom, kulturnom, društvenom, ekonomskom i političkom.